26 Eylül 2016 Pazartesi

YAŞAMAYA DAİR NAZIM HİKMET RAN

                                                                  YAŞAMAYA DAİR
                                                                   Yaşamak şakaya gelmez
                                                                          Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın.
                                                                              Bir sincap gibi mesela
                                                                            Yani ,yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden
                                                                           Yani, bütün işin gücün yaşamak olacak.

                                                                   Yaşamayı ciddiye alacaksın
                                                                                    Yani o derecede öylesine ki,
                                                                         Mesela, kolların bağlı arkadan , sırtın duvarda
                                                                         Yahut, kocaman gözlüklerin
                                                                         Beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
                                                                     İnsanlar için  ölebileceksin.
                                                                           Hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için
                                                                           Hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
                                                                          Hem de en güzel , en gerçek şeyin
                                                                    Yaşamak olduğunu bildiğin halde.
       
                                                                           Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı
                                                                   Yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin
                                                                           Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil
                                                                    Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
                                                                    Yaşamak yani ağır bastığından.
             
                                                                     NAZIM HİKMET RAN 

23 Eylül 2016 Cuma

AY KARANLIK

AY KARANLIK
Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...

İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
 İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
 Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...


Dört yanım puşt zulası,
Dost yüzlü,
 Dost gülücüklü
Cıgaramdan yanar.
Alnım öperler,
Suskun, hayın, çıyansı.
Dört yanım puşt zulası,
 Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş,
Etme gel,
Ay karanlık... Ahmed ARİF




 

ABBAS Haydi Abbas, vakit tamam; Akşam diyordun işte oldu akşam. Kur bakalım çilingir soframızı; Dinsin artık bu ...