BİR SEVDADIR DEMİRCİ, DEMİRCİ EĞİTİM FAKÜLTESİ HAKKINDA BİLGİ

                      BİR SEVDADIR DEMİRCİ

      Kiminizin adını bile duymadığı bu yere bizler öğrenmeye gelip yurdun dört bir yanına öğretmeye gidiyoruz.  Köklü bir üniversite olan Celal Bayar Üniversitesi,  en önemli fakültesi olan Eğitim Fakültesini Demirci’nin en güzel dağının eteklerine  layık  görmüştür.  Böyle dediysem mecazi anlamayın gerçekten dağın etekleri.

     Bir gelenin bir de gidenin ağladığı bu eğitim başkentinin özelliklerini saymak istesem önceliğim bitmek tükenmek bilmeyen kıvrım kıvrım yolları olur. Yokuşlarını da bir kenara atmamak lazım.  Soluk soluğa da kalsanız nefesiniz de kesilse o yokuşların sonu daima zirveye yani Eğitim Fakültesi’ne çıkar.  İzmir’in nasıl Konak Meydanı varsa bizim de Çereşe meydanımız vardır. Ve Çereşe Meydanı gelip görüldüğünde anlaşılır ki İzmirliler Demirci’den esinlenerek dikmişlerdir o Saat Kulesi’ni(!).  Bizim eğitim fakültesinde okuyan öğrencilere “Nerde okuyorsun?” diye sorulduğunda hiçbir zaman Manisa cevabı alınmaz. Çünkü burası Manisa’dan bağımsız tek başına bir yerdir. Bağımsızlığını da plakası ile kanıtlar çünkü buranın plakası 45 değil 45.5’tur(!). Her yere uzaklığıyla alakalıdır bu plakadaki mizahi. Buraya yolunuz düşer de gelirseniz dillere destan şöyle bir hayat felsefesi vardır Demirci’nin: “YA OKURSUN YA DA DOKURSUN.” Her ikisini de hakkı ile yapar buranın insanı. Halılarına ilmek ilmek dokudukları desenlerini sokaklarına da taşırlar. Eğitimde de öğrencileri ilmek ilmek işleyen eğitimciler sanatlarını bu kez tüm yurda taşırlar. Yurda dağıttıkları gibi yurdun dört bir yanından da topladıkları öğretmen adaylarının kesiştiği bu ilçe ebedi dostlukların da başkentidir. Her şey unutulur ama Demirci’nin kazandırdığı dostluklar unutulmaz. Çünkü kalabalık şehrin  kirli , yapmacık havasından arınıp  gelen adaylara sıcak yuva tadı sunduğundan dostluklar gönül bağı ile bağlanır.  Burada dört yılını tamamladıktan sonra gözyaşları ile birlikte evin çatısından,balkonundan karanfiller ve güller yağar başınıza. Ve hiçbir yerde de bulamazsınız böyle vedaları.

    Ellerimizde dev bayrak ile veda ederken  Demirci’ye bu dik yokuşları son defa arşınlarken tek hedefimiz “Dünya’nın Bütün Çiçeklerine”  her şeyden önce bu bayrağı devretmek,geleceğe ışık tutmak olmalıdır.