Cemal Süreya - Beni Öp Sonra Doğur Beni

Beni Öp Sonra Doğur Beni

Şimdi 
utançtır tanelenen 
sarışın çocukların başaklarında. 

Ovadan 
gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan 
çeviriyor o küçücük güneşimizi. 

Taşarak evlerden taraçalardan 
gelip sesime yerleşiyor. 

Sesimin esnek baldıranı 
sesimin alaca baldıranı. 

Ve kuşlara doğru 
fildişi: rüzgarın tavrı. 
Dağ: güneş iskeleti. 

Tahta heykeller arasında 
denizin yavrusu kocaman. 

Kan görüyorum taş görüyorum 
bütün heykeller arasında 
karabasan ılık acemi 
- uykusuzluğun sütlü inciri - 
kovanlara sızmıyor. 

Annem çok küçükken öldü 
beni öp, sonra doğur beni.

              Cemal Süreya